‘Heb je haar ook in Rwanda ontmoet?’ vroeg mijn kapster toen ik over mijn hoofdpersoon vertelde. Ik lachte. ‘Nee, ik heb haar zelf verzonnen.’ Dat antwoord kwam als een verrassing. We hadden het wel vaker over mijn boek gehad, en mijn kapster had altijd het idee dat ik over een bestaand pubermeisje schreef.
Het moet de manier zijn waarop ik over haar praat. Voor mij is Maridadi echt. Ik weet wat ze denkt, voelt, ruikt, hoort en proeft. Maar dat is niet uit te lucht komen vallen. Heel lang had ik er moeite mee om in haar huid te kruipen. Ik beschreef haar te verstandelijk. Dat ik al mijn verstand moest inschakelen om vat te krijgen op de complexe Rwandese setting, speelde daarbij zeker een rol.
Na de zoveelste vruchteloze poging om toegang te krijgen tot Maridadi’s gevoel, bedacht mijn schrijfcoach Marieke Roozeboom[1] een oefening. Ze kondigde aan dat ze me ging interviewen. Ik moest reageren alsof ik mijn hoofdpersoon was. Toen voltrok zich een klein wonder: ik hoorde mezelf antwoorden als Maridadi. Ze praatte in eenvoudige zinnen. Soms aarzelend, soms stellig. Haar stem was laag en een beetje slepend.
Ik was verbijsterd. Het voelde alsof ik een zeventienjarig Rwandees meisje had ingeslikt. Een meisje dat zich niet stoorde aan de complexe zaken waar de schrijfster haar hoofd over brak. ‘Zie je, het zit er wel,’ zei Marieke. Dit was een doorbraak, dat beseften we allebei.
Vanaf dat moment vroeg ik mijn hoofdpersoon met de Methode Marieke de oren van het hoofd. Alle belangrijke personages en gebeurtenissen passeerden de revue. Omdat Marieke niet steeds beschikbaar was, stelde ik de vragen zelf. “Vertel eens over…” vroeg ik dan. Via mijn mond gaf Maridadi antwoord. Soms zei ze dingen die de schrijver niet had kunnen verzinnen. Ik nam de gesprekken op, tikte ze uit en gebruikte dat als input voor mijn boek.
Dat het had gewerkt, las ik in de quick scan die schrijver en schijfcoach Mina Witteman[2] maakte van mijn manuscript. Mina schreef: de voice van Maridadi is supergoed getroffen, sterk en indringend, intens. Door het hele verhaal neem je de lezer mee op een manier die sprankelt en uitnodigt tot verder lezen.
Ik had nog nooit zo’n mooi compliment gehad.
Ik word steeds nieuwsgieriger naar je boek!
LikeLike
maar wat moet ik nou doen om volger te worden?
LikeLike
Hoi Kok,
Als je mijn blog over Maridadi, vertel eens over… per mail in je inbox hebt ontvangen, ben je al een volger.
LikeLike
Bij ons thuis heeft Maridadi ook een plaatsje gekregen. Ze is er bij gaan horen.
LikeLike