Een Rwandees meisje doorbreekt de muur van zwijgen…
Over de roman
Veertien jaar na de genocide, begint Maridadi (17) zich vragen te stellen bij haar moeders dood. Is het wel waar wat de volwassenen haar hebben verteld? Als ze daar achter probeert te komen, stuit ze steeds op een muur van zwijgen. Toch zet ze door. Dan hoort Maridadi een familiegeheim dat haar diep schokt. Ze heeft het gevoel dat de genocide in haar verder woedt. Hoe bepaalt ze haar positie in het spanningsveld tussen daders en slachtoffers? En kan ze achterhalen wat er met haar moeder is gebeurd?
Waarom dit verhaal

Over deze ingrijpende erfenis wil ik een verhaal vertellen. Om onze blik op wereld te vergroten, maar ook omdat de gebeurtenissen in Rwanda ons een spiegel voorhouden. Met welke groep(en) identificeren wij ons? Hoe bepaalt dat onze blik op de wereld? En hoe kan je bij oplopende spanningen de mens in de ander blijven zien?
Mijn BLOG: inspiratie voor jou
Ik heb gekozen voor fictie. De verhaallijn, het plot en de personages komen voort uit mijn eigen verbeelding. Inspiratiebron hiervoor waren mijn bezoeken aan Rwanda. Me inleven in de Rwandese setting was behoorlijk pittig. Het leek wel wat op het heuvellandschap daar. Steeds als je denkt dat je er bent, doemt er weer een nieuwe heuvel op.
Als ik terugkijk, zie ik dat ik stapje voor stapje dichter bij mijn doel ben gekomen. Een boeiend schrijfproces dat ik graag met je wil delen. Misschien heb jij ook een lange termijnproject. Hoe zorg jij ervoor dat je die stip op de horizon echt bereikt? Mijn weg daarnaar toe kan je lezen in mijn BLOG. Volg je me? En zeg je er wat over? Ik ben heel benieuwd.